- кумылдымо
- кумылдымоГ.: кымылдымыскучный, невесёлый, печальный, грустный
Кумылдымо йӱк печальный голос;
кумылдымо еҥ грустный человек.
(Политрук) кужун мутланаш йӧратен огыл, тӱжвач ончымаште кумылдымо пӧръеҥла койын. [/i]П. Корнилов.[/i] Политрук не любил долго говорить, с виду он казался грустным мужчиной.
(Рвезе) йолташыже-влак коклаште йӧршын кумылдымо сыным ыш уж. [/i]А. Юзыкайн.[/i] Парень вообще не заметил среди друзей печального настроения.
Марийско-русский словарь . 2015.